بررسی حقوقی ارتداد با رویکرد به موازین بین المللی حقوق بشر

ارتداد در شریعت اسلامی به معنای کفر ورزیدن پس از اسلام است که یا به مجرد نیّت است و یا به بیان سخنان کفرآلود و یا ارتکاب عمل کفرآمیز . این تأسیس نظام جزایی اسلامی معادل خروج مسلمان از دین اسلام بوده و مجازات آن در زمره شدیدترین مجازات های اسلامی قرار دارد. در فقه اسلامی مرتد بر دو گونه است: مرتد فطری به معنای کسی که پدرش مسلمان بوده لیکن وی کافر می گردد و مرتد ملی که پدرش کافر بوده و او مسلمان شود و متعاقباً از اسلام صر فنظر کند.بعضاً نیز در دکترین حقوق بشر بین المللی در قبال جرم انگاری ارتداد توصیه به بردباری شده است؛ به ویژه آنگاه که ملاحظات نسبی گرایی فرهنگی در ارزیابی موضوع لحاظ گردیده است.از جنبه حقوق بشری، طبیعی و بنیادین انسانی که برآمده از فطرت و طبیعت بوده و مشترک میان کلیه اعضای خانواده بشری است. از این جنبه در دیدگاه بین المللی هر مذهب و عقیده ای چون زاییده انتخاب انسان است، محترم است و قضاوت ماهوی میان عقاید و مذاهب صورت نمی گیرد؛ لکن مطابق دیدگاه اسلامی هر عقید های لزوماً محترم نیست و ممکن است به لحاظ ماهوی مغایر شأن و کرامت و حیثیت انسان باشد و حیات تکاملی او را مخدوش ساز …